In Beeld 107
Loading...

DROOM & DRIVE
DOOR PETER VAN TUIJL

Lid FK Uithoorn en Olympus Camera Club

Nathalie Kremers

“De fascinatie voor fotografie is ontstaan door mijn reislust. Ik reis ‘al mijn hele leven’ en maakte ook foto’s, die ik nu achteraf herinneringsfoto’s zou willen noemen.”

Ik denk dat Nathalie hierover iets te bescheiden spreekt, omdat ze ook in die tijd met verschillende foto’s al prijzen behaalde en met haar werk regelmatig in ‘de etalage van de reisbranche’ verscheen.

“Toch is het nu anders. Ik reis nu om te fotograferen. Vreemde culturen, plaatsen en vooral mensen doen me naar verre oorden trekken. Mijn fotografie is ook veranderd. Was vroeger het mooie plaatje het belangrijkste, nu gaat het me vooral om de boodschap van een foto. Daarmee is fotografie veel meer een ontdekkingstocht naar wat me bezigt en fascineert in de mensheid.”

Nathalie was zowel in 2020 als in 2021 één van de geselecteerde fotografen van de prestigieuze salon Foto Nationaal. Jaarlijks krijgen fotografen van de Landelijke Groepen van de Fotobond én fotografen op voordracht van de afdelingen de gelegenheid om een serie van vijf samenhangende foto’s voor deze jaarlijkse expositie in te sturen. Een jury van professionals uit de fotografiewereld selecteert dertien series uit de pakweg 350 inzendingen, die kwalitatief hoogstaand zijn en bovendien qua genre een brede afspiegeling zijn van de hedendaagse vrijetijdsfotografie.

De serie waarmee Nathalie in 2020 tot de meest aansprekende series behoorde heeft als titel ‘als de dood’. “Ik ben zowel bang voor de dood als er door gefascineerd. De dood is onvermijdelijk en houdt me bezig. Op een reis door Indonesië was ik per toeval getuige van een uitvaart op een zonnig strand, vol rituelen en zonder tranen. Daar ervoer ik de dood zonder angst en als een prachtige én krachtige manier om ermee om te gaan. In eerste instantie volgde ik de ceremonie wat schuchter en op afstand, maar al snel werd ik als fotograaf uitgenodigd om er echt dichtbij te zijn, zowel letterlijk als figuurlijk. Uiteindelijk heb ik een serie samengesteld waarin naast het feitelijke juist de voelbare emotie van de gebeurtenis voor mij het allerbelangrijkste is.”

In de geaccepteerde serie van 2021 zijn abstracte zandpatronen te zien, die welhaast een contradictie vormen met het idee van ‘de mens centraal’ in Nathalies fotografie. “Toch heeft het meer met menszijn te maken dan je wellicht op het eerste gezicht denkt. We leven in een wereld vol hectiek en vluchtigheid. We lijken steeds meer geïnteresseerd in materiële zaken, zoals het grote huis met kookeiland, of de nog luxere auto en ik vraag me weleens af of we ‘als mens’ de kleine dingen nog wel zien. Met deze serie wil ik juist de aandacht vestigen op wat misschien onbeduidend lijkt, maar juist waardevol kan zijn in de beleving en in het leven van alledag. Zoals in deze paar vierkante centimeters zand op het strand, waarin zoveel moois en schoonheid zit waarvan mensen kunnen genieten. Uit beide series spreekt ‘mijn eigen ik’, wat valt me op, waar ben ik nieuwsgierig naar, of waardoor raak ik verwonderd. De ‘fotografie van nu’ komt steeds dichter bij mijzelf en mijn fascinatie voor de mens en de omgeving.”

De verwondering van het bijzondere in het alledaagse zie je niet alleen terug in deze twee series, maar in Nathalies hele portfolio. Het licht speelt een essentiële rol in nagenoeg alle foto’s. Soms zijn het de kleuren die tot een bijzondere kijkervaring leiden en weer een andere keer is het de harmonieuze compositie die zorgt dat je door de foto blijft dwalen. Naast het esthetische aspect is de compositie steeds zodanig gekozen, dat de inhoud versterkt wordt. Bijvoorbeeld door de contouren in het silhouetportret of het toegepaste vogelperspectief bij de twee foto’s waarin het groepsgevoel bij de maaltijd of het spel belangrijk is.

Ik vind het een belangrijke waarde dat de foto’s ruimte laten voor een beschouwende en eigen interpretatie. In haar foto’s is meer te ervaren dan hetgeen je feitelijk ziet. Er is een laag die verder gaat dan wat er is afgebeeld. Daarmee treed je in de wereld van de persoonlijke verbeelding. Een fictieve wereld, waarin beschouwer en fotograaf elkaar ontmoeten. Je kunt dat de kunst van het zien en beschouwen noemen. De kunst van de fotografie en wat mij betreft hebben de foto’s van Nathalie dat zeker in zich!

Kijk op fotoscholing.nl voor meer informatie over Nathalie Kremers.

Galerij

  • Foto’s Spreken

    Vorige pagina
  • Interview: Yolanda Simarro

    Volgende pagina

Volg ons op Social Media!

©2024 | Fotobond – alle rechten voorbehouden